مالکیت خانوادگی، ترکیب هیأت مدیره و کیفیت گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

کیفیت گزارشگری مالی به عنوان یکی از ابزارهای اصلی برای نظارت بر عملکرد مدیران است. در این پژوهش رابطه بین مالکیت خانوادگی، ترکیب هیأت مدیره و کیفیت گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است. نمونه مورد بررسی شامل 29 شرکت خانوادگی و 64 شرکت غیر خانوادگی طی سال های 1380 الی 1388 . روش آماری مورد استفاده، مدل رگرسیون داد ههای ترکیبی به روش اثرات ثابت است.نتایج بیانگر این است که رابطه معناداری بین درصد اعضای غیرموظف هیأت مدیره و کیفیت گزارشگری مالی وجود ندارد و مالکیت خانوادگی نیز تأثیر معناداری بر رابطه بین این دو متغیر ندارد. از بین متغیرهای کنترلی نیز اندازه هیأت مدیره، یکسان نبودن رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل، نسبت بدهی، نوع حسابرس و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری تأثیر معناداری بر کیفیت گزارشگری مالی ندارند و تنها نسبت بازده دارایی ها و اندازه شرکت دارای رابطه معناداری با کیفیت گزارشگری مالی هستند.